Вопрос  |
Ответ |
|
начать обучение
|
|
sztuka nieprzedstawiająca świata rzeczywistego
|
|
|
|
начать обучение
|
|
rekonstrukcja starożytnych budowli
|
|
|
|
начать обучение
|
|
ornamet imitujący rośline akantu (duże, głęboko wycięte liście i zebrane w kłos kwiatostany)
|
|
|
|
начать обучение
|
|
naszczytniki, element architektoniczny wieńczący wierzchołek jakiejś budowli. występował głównie w starożytnej architekturze Greckiej, etruskiej i Rzymskiej
|
|
|
|
начать обучение
|
|
w miastach starożytnej Grecji centralny plac stanowiący ośrodek polityczny, administracyjny i religijny
|
|
|
|
начать обучение
|
|
najwyższa część głowicy w kształcie czworobocznej płyty
|
|
|
|
начать обучение
|
|
drobnoziarnista odmiana gipsu, łatwa do obróbki, odznaczająca się znaczną przepuszczalnością światła i różnorodnością barw i wzorów.
|
|
|
|
начать обучение
|
|
gliniane naczynie greckie, zdobione dekoracją geometryczną lub figuralną.
|
|
|
|
начать обучение
|
|
element architektury z kamienia, w formie ornamentowanej płyty zasłaniającej pokrycie dachu dachówką. ustawiony zwykle na gzymsie bocznych ścian budowli.
|
|
|
|
начать обучение
|
|
starożytny ornament, składający sie z uszeregowanych na przemian elementów stylizowanej palmety np. z motywem roślinnym
|
|
|
|
начать обучение
|
|
zakończenie wysuniętych bocznych ścian tworzących pronaos
|
|
|
|
начать обучение
|
|
w starożytnej Persji paradna sala audiencjonalna o stropie wspartym na kolumnach i otoczona portykiem o podwójnej kolumnadzie (np. apadana w Persepolis)
|
|
|
|
начать обучение
|
|
belka spoczywająca na kolumnach, najniższy i najważniejszy człon belkowania
|
|
|
|
начать обучение
|
|
ornament ciągły w formie półwypukłego pasma z pałeczek rozdzielonych pojedynczymi lub podwójnymi krążkami bądź perełkami
|
|
|
|
начать обучение
|
|
przedmiot lub symbol pozwalający zidentyfikować przedstawioną postać, dodany jako jej znak rozpoznawczy (np. baranek - symbol Jezusa Chrystusa)
|
|
|
|
начать обучение
|
|
posąg mężczyzny w postawie stojącej służący za podporę zamiast kolumny, filara lub pilastra.
|
|
|
|
начать обучение
|
|
podstawa kolumny, dźwigająca trzon
|
|
|
|
начать обучение
|
|
w porządkach klasycznych najwyższy, poziomy, spoczywający na kolumnach trójdzielny człon składający sie z architrawu, fryzu i gzymsu
|
|
|
|
начать обучение
|
|
stop miedzi z innymi metalami
|
|
|
|
начать обучение
|
|
wypalane gliniane wyroby użytkowe i dekoracyjne, uformowane i zdobione w sposób artystyczny
|
|
|
cella (w Grecji), cella (w Rzymie) начать обучение
|
|
najważniejsze pomieszczenie w starożytnej świątyni, w którym stał posąg bóstwa.
|
|
|
|
начать обучение
|
|
używana w starożytnej Grecji, wierzchnia szata męska
|
|
|
|
начать обучение
|
|
technika rzeźbiarska polegająca na stosowaniu złota i kości słoniowej w posągach montowanych na drewnianej konstrukcji
|
|
|
|
начать обучение
|
|
ręczna lub mechaniczna obróbka przedmiotów metalowych, stosowana w celu ostatecznego wykończenia powierzchni obiektu
|
|
|
|
начать обучение
|
|
konstrukcja z pionowych płyt kamiennych przykrytych głazem, najczęściej służy jako grobowiec
|
|
|
|
начать обучение
|
|
dolna część głowicy doryckiej i toskańskiej w kształcie okrągłej poduszki, łącząca trzon kolumny z abakusem
|
|
|
|
начать обучение
|
|
antyczna technika malarska w której spoiwem jest wosk pszczeli
|
|
|
|
начать обучение
|
|
lekkie wybrzuszenie trzonu w 1/3 wysokości, uwarunkowane względami optycznymi.
|
|
|
|
начать обучение
|
|
ozdoba służąca do spinania szat
|
|
|
|
начать обучение
|
|
Jest specjalnym rodzajem glinki, oczyszczonej i wyszlamowanej. Zawierała ona tlenek żelaza oraz substancje alkaliczne. Pokrywano nią naczynie w całości lub w wybranych partiach, a następnie suszono, wykonywano rysunki i wkładano do pieca, po czym wypalano.
|
|
|
Fresk (al. Fresco, al. Secco) начать обучение
|
|
technika malarstwa ściennego na mokrym tynku
|
|
|
|
начать обучение
|
|
pozioma część belkowania zawarta między architrawem a gzymsem; w porządku doryckim składa się z tryglifów i metop w innych porządkach jest gładki lub zdobiony motywami ornamentowymi albo figuralnymi
|
|
|
|
начать обучение
|
|
w starożytnej Grecji zespół budowli przeznaczonych do ćwiczeń gimnastycznych
|
|
|
|
начать обучение
|
|
cienka powłoka ze szkliwa nakładana na wyroby ceramiczne dla nadania im walorów dekoracyjnych, trwałości i zabezpieczenia przed przenikaniem wody.
|
|
|
|
начать обучение
|
|
element architektoniczny w postaci poziomej, zwykle profilowanej listwy wystającej przed lico muru, która chroni elewację budynku przed ściekającą wodą deszczową.
|
|
|
|
начать обучение
|
|
tendencja w sztuce do uwypuklania w dziełach postaci, w celu pokazania ich dostojeństwa, jak również do ukazywania dostojności uroczystych rytuałów religijnych. W tej tendencji postacie są pokazywane jako zastygłe w pełnym wzniosłości bezruchu.
|
|
|
|
начать обучение
|
|
najwcześniejszy rodzaj pisma starożytnego Egiptu, obok pisma hieratycznego i demotycznego.
|
|
|
|
начать обучение
|
|
figurki kultowe o uproszczonych lub zgeometryzowanych kształtach. charakterystyczne dla kultury morza egejskiego.
|
|
|
|
начать обучение
|
|
barwne zdobienie powierzchni kamienia, metalu lub innego twardego materiału, różnymi (zwykle cenniejszymi) materiałami np. kość słoniowa, masa perłowa
|
|
|
|
начать обучение
|
|
nauka zajmująca się głównie rozpoznawaniem, klasyfikacją tematów ikonograficznych.
|
|
|
|
начать обучение
|
|
rodzaj kompozycji wielofigurowej gdzie w całości, lub części przedstawienia, głowy postaci są na jednej wysokości.np. mozaiki z kościoła san apolinare nuovo w rawennie
|
|
|
|
начать обучение
|
|
krąg zbudowany z ustawionych pionowo kamieni, często wokół grobowca lub miejsca kultu. np Stonehenge w Anglii
|
|
|
|
начать обучение
|
|
rodzaj mogiły, w kształcie kopca o kształcie stożkowatym lub zbliżonym do półkolistego, z elementami drewnianymi, drewniano-kamiennymi lub kamiennymi w którym znajduje się komora grobowa z pochówkiem szkieletowym lub ciałopalnym.
|
|
|
|
начать обучение
|
|
w starożytnej Mezopotamii stela kamienna ozdobiona reliefem w kompozycji pasowej i czasami zawierająca napisy w piśmie klinowym
|
|
|
|
начать обучение
|
|
znak wyobrażający pętlę zw sznura z węzłem u dołu. definiował obszar, który obiega słońce, czyli świat
|
|
|
|
начать обучение
|
|
płytkie, wklęsłe pionowe wyżłobienia, zdobiące na całej długości trzon kolumny lub pilastra,
|
|
|
|
начать обучение
|
|
zasada kompozycyjna wg której rzeźbiarze, malarze i architekci komponowali swe dzieła
|
|
|
|
начать обучение
|
|
najwyższa, wieńcząca część kolumny, filaru lub pilastra, będąca pośrednim członem konstrukcyjnym między trzonem a belkowaniem.
|
|
|
|
начать обучение
|
|
podpora architektoniczna w formie postaci, najczęściej kobiecej dźwigającej na głowie jakiś el. budowli.
|
|
|
|
начать обучение
|
|
wieloboczne, najczęściej kwadratowe, zagłębienie widoczne od spodu stropu, sklepienia lub kopuły charakterystyczne dla architektury rzymskiej i renesansowej.
|
|
|
|
начать обучение
|
|
pionowa podpora architektoniczna o kolistym przekroju trzonu. Jeden z najstarszych i najpowszechniej stosowanych w architekturze elementów podporowo-dźwigowych pełniących funkcje konstrukcyjne, budowany od czasów starożytnych.
|
|
|
|
начать обучение
|
|
kolumienka lub podstawa do umieszczenia rzeźb figur, popiersi, wazonów, zegarów na tle ścian lub niszach.
|
|
|
|
начать обучение
|
|
zasada kompozycji polegająca na ustawieniu postaci ludzkiej tak, aby ciężar ciała spoczywał na jednej nodze i na zrównoważeniu tej postawy lekkim wygięciem tułowia i ramienia w stronę odwrotną.
|
|
|
|
начать обучение
|
|
zarys kształtu postaci lub przedmiotu, linia obwodząca kształt na rysunku lub malowidle i odgraniczająca jedną płaszczyznę od drugiej.
|
|
|
|
начать обучение
|
|
posąg stojącej, ubranej dziewczyny charakterystyczny dla monumentalnej rzeźby.
|
|
|
|
начать обучение
|
|
element konstrukcji stosowany do mocowania (kotwienia) monolitycznego podłoża, rzadziej do mocowania podłoża z otworami takiego jak cegły kratówki lub pustaki stropowe, stopy słupa z fundamentem, wsporników lub belek do słupów lub ścian itp.
|
|
|
|
начать обучение
|
|
w architekturze Greckiej zewnętrzna, widoczna część fundamentów ukształtowana w trzy stopnie, dookoła budynku po którym wstępowano na stylobat
|
|
|
