Lekcja 4. ŚMIERĆ BOGA – JEAN PAUL

Jean Paul (jego prawdziwe nazwisko to Richter)

przedstawiciel czarnego romantyzmu niemieckiego. Napisał Mowę wypowiedzianą przez umarłego Chrystusa ze szczytu kosmicznego gmachu o tym, że nie ma Boga.

Podmiot "Śmierci Boga" śni o:

apokalipsie: “wszystkie groby były otwarte”, “przy murach latały cienie”, “niezmierne trzęsienie ziemi”;

Madam de Steal wprowadziła do obiegu utwór Paula bez zakończenia, zmieniając wydźwięk tekstu.

Ukazywał wtedy śmierć Boga, brak wiary, koniec, pustkę i rozpacz egzystencjalną. Krasiński kontynuował motyw śmierci Boga choćby w Nie-Boskiej komedii – taniec na zgliszczach Kościoła.

Treść snu podmiotu w "Śmierci Boga":

Obraz umarłego Chrystusa, który ogłasza, że nigdzie nie znalazł Boga, więc nie ma nadziei na zbawienie. Wtedy cienie, umarli zaczynają się rozpadać. W utworze znajdziemy patos czy groteskę. To fragment większej powieści, który miał pełnić rolę katharsis.

Jak wygląda sytuacja w "Śmierci Boga" po przebudzeniu?

Po przebudzeniu podmiotu następuje bowiem nastrój idylliczny, a jego wiara zostaje ocalona.

ontologiczny problem romantyzmu

Pytanie o istnienie lub nieistnienie Boga